Po zakończonych studiach Ewa wraz z przyjaciółmi wyjeżdża do Augustowa. Podczas gdy oni wyruszają w rejs po jeziorach, ona zostaje sama na kempingu, gdzie poznaje Marcina, którego kilka dni wcześniej porzuciła dziewczyna. Przypadkowo wylana kawa staje się początkiem emocjonującej znajomości. Ewa i Marcin od razu przypadają siebie do gustu, rodzi się między nimi uczucie. Spędzają ze sobą kilka dni i nocy. Pewnej nocy Marcin dostaje wiadomość o złym stanie zdrowia ojca i w pośpiechu wyjeżdża. Nie chcąc budzić Ewy, zostawia jej list z wyjaśnieniami i numerem telefonu. Jednak list nigdy do niej nie dociera. Zarówno Marcin jak i Ewa żyją w przeświadczeniu, że zostali porzuceni. Załamana dziewczyna wraca do Warszawy. Natomiast Marcin czuwa przy łóżku chorego ojca, ciągle o niej myśląc. Każde podejmuje własne próby odnalezienia drugiego, lecz nie jest to łatwe, bo nic konkretnego o sobie nie wiedzą. Marcin w poszukiwaniu Ewy przeczesuje warszawskie kancelarie prawne. Ewa również prowadzi swoje poszukiwania. Przez wiele miesięcy nie udaje im się jednak odnaleźć. Żeby o sobie zapomnieć, rzucają się wir pracy i nauki. Wciąż za sobą tęsknią, nie wiedząc, że kilka razy przypadkowo minęli się w mieście. Oboje podejmują próby wejścia w nowe związki, jednak szybko się z nich wycofują.

Ewa i Marcin przygotowują się do corocznego wyjazdu do Augustowa. Ewie dokuczają dolegliwości ciążowe i dręczą ją niepokoje związane z wyjazdem. Jest przekonana, że w Augustowie wydarzy się coś złego. Nie chcąc martwić męża, zachowuje te przemyślenia dla siebie. Jak się okazuje - jej przeczucia się sprawdzają: Marcin ginie w tragicznym wypadku, a ona traci dziecko. Świat Ewy się wali, kobieta popada w depresję, obwiniając się o śmierć męża. Jest przeświadczona, że gdyby powiedziała Marcinowi o swoich wątpliwościach, do wyjazdu by nie doszło, a on by nie zginął. Po jakimś czasie o tragicznych wydarzeniach z Augustowa dowiaduje się Grzegorz - mężczyzna, którego wiele lat temu Ewa wyciągnęła z kłopotów. Obecnie mieszka w Livorno, gdzie prowadzi winnicę. Postanawia pomóc dawnej koleżance i proponuje jej wyjazd do Włoch. Początkowo Ewa nawet nie chce o tym słyszeć, ale w końcu uświadamia sobie, że być może zmiana otoczenia to dla niej ostatnia szansa na wyjście z żałoby.We Włoszech poznaje Bettinę, która straciła syna, staruszka uświadamia jej, że choć śmierć Marcina jest dramatem, nie oznacza, że Ewa ma się pogrążyć w żałobie do końca życia. Grzegorz również bardzo się stara wyciągnąć Ewę z rozpaczy, i choć początkowo ta traktuje go z nieufnością i dystansem, z biegiem czasu coś się zmienia w ich relacji. Pewnego dnia Ewa odkrywa, że ulubione wino jej ojca, słynne Evita Santa Lucia, od lat jest produkowane przez Grzegorza i nazwane tak na jej cześć.